به نام هستي بخش هستي ما

دختر گلم سلام بعد از مدتها دوباره اومدم .. تا خاطرات رو برات بنویسم .   دختر گلم خیلی مستقل و بزرگ شدی همچنین خیلی عاقل تر از قبل ... البته خب دردسرهای خاص خودت رو هم داری ولی اینقدر شیرین هستی و دوست داشتنی که من با دیدنت خستگی کارم رو از تنم به در میکنم.. این زمستون که گذشت هم شما و هم من خیلی دردسر کشیدیم .خیلی خیلی زیاد . دقیقا یک شب مامان جون مهمونی گرفته بود خونش و همه دور هم بودیم که شما آنقدر پرخوری کردی که حالت بهم خورد و یکی دوشب من بات گیر بودم و پتو و ملافه میشستم. البته بابا احسان هم بودن و همچنین مامان جون فریده ...خدارو شکر اون دو سه روز گذشت و شما بهتر شدی ولی خب همش دلدرد داشتی...